Serieuze kanttekening
Serieuze kanttekening
Mensen op hun zoektocht door het leven en door hulpverlenersland komen soms ook bij mij terecht. Soms zelfs pas na een vierde of vijfde ander adres. Enals dat dan bij mij mooi loopt ben ik vanzelf zeer tevreden. Maar ook trots, inclusief ‘apenroffel’ op de borst.
Een enkele keer kreeg ik van een andere therapeut of een GGZ-instantie een verzoek om informatie over een ex-cliënt van mij. Dan was ik teleurgesteld. En eerlijk gezegd voelde ik me ook meer dan eens verontwaardigd. Bovendien voelde ik me beschaamd. Ik maak immers in al die jaren nooit, nee nooit, een dossier. Dat weten de mensen ook, die mijn hulp inroepen. Reden voor sommigen, in een kwetsbaar publiek beroep bijvoorbeeld, om juist voor mij te kiezen. Zij willen graag buiten dossiervorming blijven.
Ik ben nu naar twee zijden milder en bescheidener geworden. Blij toe.
In een oude Bijbelse vergelijking: ik weet mij nu meer een Emmaüsganger.
Een cliënt en ik komen elkaar tegen, lopen een tijdje met elkaar op, hebben een menselijke ontmoeting, vaak een goed gesprek en dan scheiden onze wegen weer. Mijn afscheidsgroet is dan meermaals: ‘Saluut en de kost’.
Ik begrijp nu ook dat collega’s vergelijkbare ervaringen hebben. Ik hoef eigenlijk alleen maar aan mijn eigen leerweg te denken. Zelf heb ik meerdere malen hulp en steun gezocht. En ook bij mensen met verschillende invalshoeken. Ik dacht dan niet: die vorige ‘peut’ heeft er niks van gebakken. Ik was aangeland op de volgende etappeplaats, met andere, zeg maar ‘vervolg’- behoeften. Bijtanken met andere ‘brandstof’.
Die ontdekking kwam bij mij wel erg laat.
Ingrijpende veranderingen
Bij het terugkijken naar alles wat er in de afgelopen jaren in de wereld, maar vooral in ons eigen leven gebeurd is kom je vaak in beeld en betrap ik me erop dat uitspraken, door jou gedaan, als een soort ondertiteling verschijnen.
De stevigheid die je in mij bevestigde heeft mij in heel wat situaties geholpen. Vooral toen na de vakantie vorig jaar mijn gezondheid te wensen over liet en voor ’t eerst in mijn leven de medische stand zich met mij ging bemoeien.
Ingrijpende veranderingen in leefpatroon waren het gevolg; op tijd naar bed, veel naar buiten, luisteren naar het ritme van het eigen lijf, drastische vermindering van het alcoholgebruik en het roken: gezond leven dus.
Vrouw, middelbare leeftijd, leidinggevende onderwijsinstelling
Dat ik zover ben gekomen is mede te danken aan onze gesprekken.
Dat ik zover ben gekomen is mede te danken aan onze gesprekken. Jouw kritische kanttekeningen en je soms moeilijk te beantwoorden vragen hebben me aan het denken gezet en ik denk daar nu ook nog vaak aan terug. Jan, ik wil je bedanken voor jouw aandeel in mijn leven!
Vrouw van 32 jaar
Lees meer “Dat ik zover ben gekomen is mede te danken aan onze gesprekken.”
Bij een jubileum, vrouwelijke helft van een echtpaar
Gefeliciteerd, Jan, met het bereikte moment
Weet dat je voor ons een ‘goeie’ bent
Het klinkt misschien raar
Maar is de therapie straks klaar
Dan zal ik je missen en blij zijn dat jij mij ooit hebt gekend
Bij een jubileum, vrouwelijke helft van een echtpaar
Lees meer “Bij een jubileum, vrouwelijke helft van een echtpaar”
FACULTAS MEDICA
Hieronder nu de reactie van een oud student-studente P.M.T., voorgedragen tijdens de eindevaluatie omdat zij vond dat dit echt op mij slaat. Ik ben er verlegen mee. Te veel eer.
FACULTAS MEDICA
Hij die het mes en het lancet hanteert
kan onverschrokken zijn wanneer hij vreest
met heilige vrees. Het edelste, de geest
wordt in dit uur beveiligd of gedeerd.
Zie het gelaat van wie zich niet verweert
een open boek. Wie, zelfverblind, niet leest
Richt diep het letsel aan dat niet geneest.
Hij heeft de adel van het ambt onteerd.
Gezegend die het weten van zijn grens
belijdt: zijn hand vertoont die vaste trek,
zijn ziel de schroom die adeldom verraadt.
Met instrumenten werkend aan een mens
opent hij nog de sluitklink van het hek
waardoor de ander naar de vrijheid gaat.
IDA GERHARDT
ik laat me rechtstreekser horen
Verder heb ik hem vannacht gevraagd wat het nu precies aan mij (en niet alleen aan de omstandigheden, of aan mijn leerproces of aan de integriteit van mijn toenadering etc.) was waardoor hij van me houdt. Hij was aanvankelijk perplex: hoe kan iemand zoiets nu toch vragen. Toen ’t tot hem doordrong heeft hij me goddank eindelijk konkrete , uitvoerige antwoorden gegeven. Hij leert ’t wel! Ik merk ook dat ’t hem goed doet, als we eenmaal door de moeizame barrière heen zijn. Hij zei vandaag ‘ik word niet de oude; ik word helemaal nieuw’. En ik merk, hoezeer ik ‘inwachtend’(ook ‘indrogend’..) ben geweest de laatste jaren. Ook voor mij is er iets onomkeerbaars aan ’t gebeuren, wat me overigens nog niet helemaal eigen is: ik laat me rechtstreekser horen (waardoor ik misschien ook pinniger of krengiger word…) Kijk, dit zijn de vruchten van jouw aanwezigheid, die ik je graag laat zien. Dag!
Vrouw,midden 40
Komen twee gekken bij de therapeut
Metselaar Jan draagt ook de bouwstenen aan voor een groot gezin:
Komen twee gekken bij de therapeut
Zegt de gekkin: ik wil nog een derde kind
Zegt de gek: ik vind twee kinderen voldoende
Zegt de therapeut: wie zorgt voor het voorbehoedsmiddel
Ik zegt de gekkin
Dat is gek zegt de therapeut
Jij wil nog een kind en slikt de pil
En hij wil geen kind, maar hoeft daar niets voor te doen
Draai het maar eens om: als hij geen kind meer wil, dan
Moet hij maar zorgen, dat dit niet gebeurt
Dat vonden de twee gekken nog niet zo’n gek idee.
Omdat de twee gekken toch wel gek op elkaar waren
Werd er enige dagen later stevig gevrijd
De gekkin zei nog tegen de gek: je weet toch wel wat je doet
Antwoordde de gek: jaha, terwijl hij dacht: ik ben toch
Niet gek, dit doe ik al Jaren
Ruim 9 maanden later stuurde de therapeut een kaartje
Niks geen excuses, alleen gefeliciteerd, nou vraag ik je.
Ondertekend door beiden, vergezeld door een fles champagne
attentheid
Jan, bedankt voor je zorg en, je attentheid, je vriendschap. Moge voor julliehet nieuwe jaar een onze vader worden aan de rozenkrans van gelukkige huwelijksjaren.
Een degelijk man uit de Kempen
Belangrijke mijlpaal
Je was een belangrijke mijlpaal in mijn leven. Bedankt, voor wat je als mens was.
Vrouw, nu ook al een hele poos zelf therapeut
niet aflatende energie
Speciaal dank voor je niet aflatende energie in ’t afgelopen jaar.
‘Schuinsmarcheerder’ met gouden hart
Ik besef dat ik harder t.o.v. haar geworden ben.
Ingesloten stuur ik je een getekende cheque zonder nominaal bedrag. Mocht je financieel nadeel ondervonden hebben van mijn afzeggen van onze afspraak, dan verzoek ik jou zelf het bedrag in te vullen en de cheque te innen…
… en kunnen zij en ik toch samen onderzoeken waar onze mogelijkheden liggen…
Ik besef dat ik harder t.o.v. haar geworden ben. En ik heb de afgelopen week risico’s genomen die ik niet eerder in een voor mij frustrerend huwelijk heb durven nemen. Ik ben blij dat ik die genomen heb omdat, zoals de zaken er nu voorstaan, dit in ieder geval goeds was voor mij en, naar ik hoop, uiteindelijk ook goed voor haar.
nog net in het ‘guldentijdperk’-, Man +/- 45 jaar
Lees meer “Ik besef dat ik harder t.o.v. haar geworden ben.”
Bedankt voor alle hulp tot nu toe
Bedankt voor alle hulp tot nu toe. Daar hebben wij samen veel baat bij.
Jong echtpaar
Dit had ik je al veel eerder willen schrijven
Vooral als ik terugkijk besef ik hoe goed het is geweest dat ik me onder jouw hoede heb gesteld. Dit had ik je al veel eerder willen schrijven. Nu dan. Tot ziens
Onderwijsman, vader, ‘zomaar’ op een mooie bloemenkaart
een belangrijke stap in de goede richting
Mijn stilte betekende niet dat ik aan de gesprekken met jou geen goede herinneringen zou bewaren: integendeel. Gisteren hoorde ik mezelf tegen anderen vertellen dat mijn contact met jou mijn afstuderen heeft mogelijk gemaakt. Inderdaad beschouw ik dat als het meest ‘meetbare’ resultaat van onze gesprekken. Verder heb ik veel waardering gehad voor de intensiteit waarmee je je eigen persoon hebt ingezet: je hebt je niet achter je bureau en deskundigheid verschanst; je hebt je niet beperkt tot ondervragen en beleren van je patiënt, maar je hebt me in vertrouwen genomen en me iets wezenlijks van je eigen persoon en leven laten zien. Ik heb daarvoor veel respect en sympathie gehad. Je optreden heeft me ook van mijn vooroordelen over de wereld van de psychologie/psychiatrie afgeholpen. Sinds onze ontmoeting uit ik me nooit meer in goedkope clichés over de ‘zachte sector’. Zoals gezegd ben ik inmiddels afgestudeerd (sinds ruim een jaar geleden); en sinds kort ben ik ‘aio’ (assistent in opleiding) onder begeleiding van mijn oude docent. Jij hebt me gestimuleerd dat toendertijd verwaterde contact weer op te vatten: dat heb ik gedaan en dat bleek een belangrijke stap in de goede richting
na drie jaar zomaar een brief van 4 kantjes: een ‘eeuwige student’
Meestal gaat ’t hier prima
Meestal gaat ’t hier prima; en zoniet, dan knok ik er weer voor. Je weet dat ik het kan!Nog bedankt, Jan!!
Gelukkig koppel, tijdje na verhuizing naar ander deel van het land
Niet iedereen weet met afstand en nabijheid om te gaan.
Hartelijk dank voor alle tijd en moeite die je genomen hebt om ons in te laten zien dat er eigenlijk maar heel weinig nodig is om twee mensen optimaal te laten genieten van hun relatie!
Ook realiseerde ik me hoe kwetsbaar je bent wanneer je naast je kunde, ook je hart opent voor de mensen, dat heeft met houden van te maken, voor mij. Bij therapeuten schort dat er vaak aan , is mijn ervaring. Niet iedereen weet met afstand en nabijheid om te gaan.
In mijn contact met jou heb ik beide ervaren en dat voelde goed!
Vrouw, begin 40
Lees meer “Niet iedereen weet met afstand en nabijheid om te gaan.”
een van mijn eerste cliënten, 1975
Dingen die me direct invallen van de sessies:
Ga voor de grote spiegel staan en kijk eens of er nou echt niets is aan jezelf waar je tevreden over bent.
Zet een wasknijper op je schouder. Het sein voor je huisgenoten dat ze je met rust moeten laten.
Het is jouw geld dus als je niet wilt praten heb ik een gemakkelijk uur.
.. Misschien ben je veranderd, ik weet het niet. Maar wat jij bij mij zo op prijs stelde, wat ik in alle ellende bleef behouden, heb ik nog steeds in grote mate. Humor. Ach nee, een veel te groot woord. Ironie? Zelfspot? Ja, dat is beter.
Vrouw 45-50 jaar, een van mijn eerste cliënten, 1975 !